မေးခွန်းသုံးခွန်းနှင့် ဇနီးလောင်းရှာပုံတော် ######################

မေးခွန်းသုံးခွန်းနှင့် ဇနီးလောင်းရှာပုံတော် ###################### ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သော ဇနီးလောင်း ရှာဖွေခြင်းနှင့် ပတ်သက်၍ ရှေးအရဗ်တို့ထံ ပြောစမှတ်ပြုသော အဖြစ်အပျက်လေးတစ်ခု ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ရွာတစ်ရွာတွင် "ရှန်" အမည်ရှိ စကားပြောကောင်း၍ ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်သော လူငယ်တစ်ဦးရှိခဲ့သည်။ သူသည် အလွန်ဉာဏ်ကောင်း၍ စကားလုံး လှလှများကို ဖန်တီးနိုင်သူဟု လူသိများသည်။ လေးနက်၍ အဓိပ္ပာယ် ကြွယ်ဝသော စကားများ ပြောတတ်သည့်အတွက် အဝေးမှ လူများပင် သူ့အား ချစ်ခင်ကြည်ညိုကြပါသည်။ "ရှန်" အရွယ်ရောက်လာသောအခါ အိမ်ထောင်ပြုရန် စီစဉ်သည်။ အိမ်ထောင်ဖက်ကိုလည်း သူကဲ့သို့ ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်၍ အသိကြွယ်သည့် မိန်းကလေးမျိုး ဖြစ်စေလိုသည်။ ဤသို့နှင့် "ရှန်" သည် ဇနီးလောင်းရှာဖွေရန် နေရာအနှံ့ ခရီးထွက်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ တစ်နေ့တွင် ရှန်သည် ဤရည်ရွယ်ချက်နှင့်ပင် အနီးအနားမှ ရွာတစ်ရွာသို့ ကုလားအုတ်စီး၍ စတင်ခရီးထွက်ခဲ့သည်။ သူသွားမည့်ရွာသားတစ်ဦးနှင့် လမ်းတွင် ဆုံရာ နှစ်ဦးသား အတူတကွ ခရီးဆက်ခဲ့သည်။ ရှန်က "... သင် ကျွန်တော့်ကိုထမ်းမှာလား၊ ကျွန်တော်က သင့်ကို ထမ်းရမှာလား ..." ဟုမေးရာ ခရီးဖော်က "... အို အသိဉာဏ်မဲ့သူ၊ အစီးအနင်းစီးသူက အခြားအစီးအနင်းစီးသူကို ထမ်းရတယ်လို့ ရှိပါသလား ..." ဟုပြောသည်။ ရှန်သည် မည်သို့မျှ အဖြေမပေးဘဲ ရှေ့သို့ ခရီးဆက်ခဲ့သည်။ တနေရာတွင် အသီးများ ဝင်းဝင်းဝါဝါနှင့် ရိတ်သိမ်းချိန်သို့ ရောက်နေသော လယ်ယာစိုက်ခင်းတစ်ခုအနီးမှ ဖြတ်ကျော်မိသောအခါ ရှန်က ခရီးဖော်အား "... ဒီစိုက်ခင်းက အသီးအနှံတွေကို လယ်ရှင်က စားပြီးပြီလား၊ သို့မဟုတ် မစားရသေးဘူးလားဆိုတာ သင်ဘယ်လို ထင်ပါသလဲ ..." ဟုမေးလိုက်သည်။ ခရီးဖော်က ပြောသည်မှာ "... ဟေ့ အသိဉာဏ်မဲ့သူ၊ စိုက်ခင်းမှာ ကောက်နှံတွေ ပကတိအတိုင်း ထိုးထိုးထောင်ထောင်ရှိတာ မင်းမမြင်ဘူးလား ..." ဟုဆိုပြန်သည်။ ရှန်ကမူ ဘာမှမပြောဘဲ ခရီးဆက်ခဲ့သည်။ လမ်းတနေရာ၌ ဂျနာဇဟ် (ကွယ်လွန်သူကို နောက်ဆုံးခရီးပို့ဆောင်နေခြင်း) တစ်ခု ထမ်းလာသည်ကို တွေ့မြင်ရပြီး ရှန်က မေးပြန်သည်မှာ "... ဒီထမ်းစင်ထဲမှာရှိတဲ့ အလောင်းဟာ လူရှင်လား၊ သို့မဟုတ် လူသေလား ဆိုတာ သင်ဘယ်လို မြင်ပါသလဲ ..." ယခုမူ ခရီးဖော်သည် ဒေါသမချုပ်တည်းနိုင်တော့ဘဲ "... လောကမှာ အသိဉာဏ်မရှိတဲ့၊ အတွေးတိမ်တဲ့လူတွေ ငါအများကြီး မြင်ဖူးပါတယ်၊ မင်းလောက် အသိဉာဏ်မဲ့တဲ့၊ နုံအတဲ့လူမျိုးကိုတော့ တစ်ခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး။ လူရှင်ကို ထမ်းစင်နဲ့ ထမ်းပြီး ကဗရ်စတာန် (သင်္ချိုင်း) ကိုသယ်သွားတာ မင်းဘယ်နှစ်ခါ မြင်ဖူးသလဲ ..." ဟုပြောလေတော့သည်။ ဤသို့နှင့် ရွာသို့ရောက်လာရာ ခရီးဖော်လည်း မိမိအိမ်သို့ ပြန်သည်။ လမ်းခရီးတွင် သူတွေ့ခဲ့သော လူငယ်အကြောင်းနှင့် သူ၏ စကားများကို (လူငယ်၏ အမည်မဖော်ဘဲ) အိမ်သူအိမ်သားများအား ပြောပြ၍ ရယ်မောကြလေသည်။ ထိုသူ့ထံတွင် သမီးတစ်ဦးရှိသည်။ "သွဗကဟ်" ဟုခေါ်သည်။ သူမသည် အဖေ့စကားကြားပြီး ပြောသည်မှာ "... အဖေ။ လူငယ်က 'သင် ကျွန်တော့်ကို ထမ်းမှာလား၊ သို့မဟုတ် ကျွန်တော်က သင့်ကို ထမ်းမှာလား' ဆိုတဲ့စကားရဲ့ အလိုသဘောက 'သူကစပြီး အဖေ့ကို စကားပြောရမလား၊ အဖေကသူ့ကို စပြီး စကားပြောမလား ... ဒီလိုနဲ့ တစ်ဦးနဲ့တစ်ဦး အပြန်အလှန် စကားပြောကြရင်း ခရီးကုန်ဆုံးစေလိုခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ..." "... လူငယ်မေးတဲ့ ' ဒီစိုက်ခင်းက အသီးအနှံတွေကို လယ်ရှင်က စားပြီးပြီလား၊ မစားရသေးဘူးလား ဆိုတာ သင်ဘယ်လိုထင်ပါသလဲ ' ဆိုတဲ့စကားရဲ့ အဓိပ္ပာယ်က ' လယ်ရှင်က သူ့စိုက်ခင်းမှ အသီးအနှံတွေကို ကြိုတင်ရောင်းပြီး ရထားတဲ့ ငွေကို စားသုံးလိုက်ပြီလား၊ မစားသုံးသေးဘူးလား ' လို့မေးခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ..." "... အဖေ။ လူငယ်မေးတဲ့ ' ဒီထမ်းစင်ထဲမှာရှိတဲ့ အလောင်းဟာ လူရှင်လား လူသေလား ဆိုတာ သင်ဘယ်လိုမြင်ပါသလဲ' ဆိုတဲ့ မေးခွန်းရဲ့ အလိုသဘောက ' သေသူက သေပြီးနောက် လောကမှာ သားသမီးကောင်း၊ သို့မဟုတ် ကောင်းမှုကုသိုလ်အလုပ် တစ်ခုခု ထားခဲ့ပြီး သူသေသွားသော်လည်း သူ့အား ကုသိုလ်ပို့ပေးနေမယ့်သူ (သို့မဟုတ်) အမြဲတမ်းကုသိုလ်ရနေမယ့် အလှူမျိုး ထားခဲ့ရဲ့လား ' လို့ မေးခြင်းဖြစ်တယ်။ ..." မိန်းကလေး၏ဖခင်သည် အဖြေသိရပြီးနောက် 'ရှန်' ကို ရွာအတွင်း၌ လိုက်လံရှာဖွေလေတော့သည်။ 'ရှန်'ကို တွေ့သောအခါ ၎င်း၏စကားများကို သမီးက ဖြေပေးခဲ့သည့်အကြောင်း ပြောပြလေသည်။ ထိုအခါ ရှန်က ကျွန်တော် ဤကဲ့သို့ မိန်းကလေးမျိုးကို လိုက်လံရှာဖွေနေကြောင်း ပြော၍ ၎င်း၏သမီးနှင့် ထိမ်းမြားပေးစေလိုပါကြောင်း မင်္ဂလာစကား ကမ်းလှမ်းလေသည်။ ဖခင်ကလည်း သဘောတူ လက်ခံ၍ လူငယ်ကို သမီးနှင့် နေကာဟ်ပြု (ထိမ်းမြား) ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ရှန်သည် ဇနီးသည် သွဗကဟ်ကို ခေါ်ဆောင်၍ မိမိနေရပ်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ လူတို့က မိန်းကလေး၏ ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်မှုကိုကြားသိကြပြီး အားလုံး၏နှုတ်မှ 'ဉာဏ်ရည်ထက်မြက်တဲ့ ရှန်နဲ့ သွဗကဟ်တို့ လိုက်ဖက်လေစွ' ဟုချီးမွမ်းပြောဆိုကြလေသည်။ မော်လဝီကာရီ ရဟ်မသွလ္လာဟ် (ပြင်ခရိုင်) ဘာသာပြန်သော ရွှေရောင်အလင်းတန်းများ စာအုပ်မှ ကောက်နုတ်တင်ဆက်ပါသည်။ ပရိသတ်ကြီးရော မိမိအိမ်ထောင်ဖက်ရဲ့ အရည်အချင်းကို ဘယ်လို ဆန်းစစ်မလဲ။ အလ်မုဖီးဒ် ၁၂/ရှောင်ဝလ်/၁၄၃၆ ဟိဂ်ျရီ