■ မြန်မာဆိိုရိုးစကားများ (၂၀၀ )

 

■ ကုသိုလ်လည်းရဝမ်းလည်းဝ။

■ ကံဆိုးမသွားလေရာ မိုးလိုက်လို့ရွာ။

■ ကံမကောင်းအကြောင်းမလှ။

■ ကံရှိမှထင်ပေါ်၊ ဉာဏ်ရှိမှကျော်။

■ ကိုယ်ကကျူး၊ ကိုယ့်ဒူးမှမယုံရ။

■ ကိုယ်ကောင်းခေါင်းဘယ်မရွေ့။

■ ကိုယ်ထင် ခုတင်ရွှေနန်း။

■ ကိုယ်မွေးသည့်မျောက် ကိုယ့်ကိုယ်ခြောက်။

■ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ဖော် သူတော်ခုနှစ်ပါး။

■ ကိုယ့်ငါးချဉ်ကိုယ်ချဉ်။

■ ကိုယ့်ပေါင်ကိုယ်လှန်ထောင်း။

■ ကိုယ့်အတတ်ကိုယ်စူး။

■ ကမ္ဘာမီးလောင်၊ သားကောင်ချနင်း။

■ ကောက်ညှင်းကမစေး၊ ဆန်ကြမ်းကစေး။

■ ကောက်ပင်ရိတ်လှီး၊ ရေစီးဖောင်ဆန်။

■ ကောင်းလျှင်စံ၊ ဆိုးလျှင်ခံ။

■ ကိုက်မနိုင်၊ ခဲမရ။

■ ကိုင်းကျွန်းမှီ၊ ကျွန်းကိုင်းမှီ။

■ ကျမြေကြီး၊ တက်ရွှေထီး။

■ ကျားကြီး၊ ခြေရာကြီး။

■ ကျားကြောက်လို့ရှင်ကြီးကိုး၊ ရှင်ကြီးကျားထက်ဆိုး။

■ ကျီစားသန် ရန်ဖြစ်။

■ ကျီးကန်းတောင်းမှောက်။

■ ကျူပင်ခုတ်၊ ကျူငုတ်မျှမကျန်စေနှင့်။

■ ကျောချမှ ဓားပြမှန်းသိ။

■ ကျော်တော့ လှေထိုးသား၊ ညားတော့လှေသူကြီး။

■ ကျောင်းနေကြာလို့ စာမတတ်။

■ ကြာကြာဝါးမှခါးမှန်းသိ။

■ ကြီးနိုင်ငယ်ညှင်း။

■ ကြီးလျှင်မှီ၊ ငယ်လျှင်ချီ။

■ ကြိုးစားကဘုရားဖြစ်။

■ ကြက်ကန်းဆန်အိုးတိုး။

■ ကြက်ချည်သောကြိုးနှင့် ဆင်ချည်သော်ပြတ်။

■ ကြက်မတွန်၍ မိုးမလင်း။

■ ကြက်မှာအရိုး လူမှာအမျိုး။

■ ကြောက်တတ်ရန်ကင်း။

■ ကြောင်အို၊ ကြွက်မလေး။

■ ကျွဲပါးစောင်းတီး။

■ ကြွက်သေတစ်ခု အရင်းပြု။

■ ခရီးလိုလျှင် လမ်းအိုလိုက်။

■ ခလုတ်ထိမှ အမိတ။

■ ခုစာကလေးကြော်၊ ခုဆီထမင်း။

■ ခုရေတွင်းတူး၊ ခုရေကြည်သောက်။

■ ခုရှုပ်မှနောင်ရှင်း။

■ ခဲလေသမျှ၊ သဲရေကျ။

■ ခေါ်တိုင်းလည်းမသွားနှင့်၊ တော်တိုင်းလည်းမကြွားနှင့်။

■ ခင်ရာဆွေမျိုး၊ မြိန်ရာဟင်းကောင်း။

■ ခုတ်ရာတခြား၊ ရှရာတလွဲ။

■ ချီးမွမ်းခုနှစ်ရက်၊ ကဲ့ရဲ့ခုနှစ်ရက်။

■ ချော်လဲ ရောထိုင်။

■ ချက်ဆို နားခွက်ကမီးတောက်။

■ ချင်းစိမ်းနှင့်မိဿလင်၊ သူကြင်မှ ကိုယ်ကြင်။

■ ချစ်တီးခေါင်းသန်းရှာ။

■ ချစ်တုန်းခင်တုန်း၊ တပြုံးပြုံး။

■ ချိတ် ချိတ်ချင်းမှ ချိတ်မိသည်။

■ ချိန်းလွန်းလျှင်မလာ။

■ ချုန်းလွန်းသည့်မိုးမရွာ။

■ ခြွေမှရံသည်။

■ ဂျပိုးလိပ်ဖြစ်။

■ ငါးကြင်းဆီနှင့် ငါးကြင်းကြော်။

■ ငါးခုံးမတစ်ကောင်ကြောင့် တစ်လှေလုံးပုပ်။

■ ငါးစိမ်းမြင်၊ ငါးကင်ပစ်။

■ ငါးပြေမဆားပက်သလို။

■ ငါးမြင်တော့ တံငါဆွေမျိုးမှန်းမသိ။

■ ငိုချင်လျက်လက်တို့။

■ ငိုအားထက် ရယ်အားသန်။

■ ငယ်ကချစ် အနှစ်တစ်ရာမမေ့သာ။

■ ငုတ်မိသဲတိုက်၊ တက်နိုင်ဖျားရောက်။

■ ငွေများတရားနိုင်။

■ စကားကျွံသော်နှုတ်မရ၊ ခြေကျွသော်နှုတ်ရ။

■ စကားချိုစေသူလိုစေ။

■ စကား စကားပြောပါများ၊ စကားထဲက ဇာတိပြ။

■ စကားဆို၊ တောင်လိုမမောက်နှင့်။

■ စကားဆိုသော် မတင်းနှင့်၊ တရားလိုသော် မငြင်းနှ၍့်။

■ စကားနောက် တရားပါ။

■ စကားလွန် ကျွန်ဖြစ်။

■ စပယ်ကောင်းလျှင် ပန်ချင်သူများသည်။

■ စာမတတ်လမ်းမှာဖတ်။

■ စားပြီး ခွက်မှောက်။

■ စားရကံကြုံတော့ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲ။

■ စားရမည့်အမဲ၊ သဲတရှပ်ရှပ်။

■ စုတတ်မှ အဖတ်တင်။

■ စိုသည့်လက်မခြောက်စေနှင့်။

■ စင်လိုလျှင်ဆေး၊ သိလိုလျှင်မေး။

■ စစ်မရောက်ခင်မြှားကုန်။

■ စစ်ရောက်မှ မြားချွန်၊ မိုးလွန်မှထွန်ချ။

■ စိတ်ပျိုကိုယ်နု။

■ စိန်နားကပ်ကြောင့်ပါးပြောင်။

■ စောင်ခြုံထဲကလက်သီးပြ။

■ စိုင်ကော်လို့ ခြုံပေါ်ရောက်။

■ ဆရာချင်းတူ၊ နည်းချင်းမတူ။

■ ဆရာထက်တပည့်လက်ဆောင်းထက်။

■ ဆရာမပြနည်းမကျ။

■ ဆရာများ၊ သားသေ။

■ ဆရာမှန် အလံစိုက်စရာမလို။

■ ဆရာလည်းဝေး၊ ဆေးလည်းပြယ်။

■ ဆုတောင်းတိုင်းပြည့်လျှင် လူပြည်လူပင်မရှိ။

■ ဆူးကျဖက်ပေါက်၊ ဖက်ကျဖက်ပေါက်။

■ ဆူးကမစူး၊ မဝါးကစူး။

■ ဆေးစက်ကျရာ အရုပ်ဖြစ်။

■ ဆေးလည်းအစာ၊ အစာလည်းဆေး။

■ ဆိုးတူကောင်းဖက်။

■ ဆင်ကျီစားရာ ဆိတ်မခံသာ။

■ ဆင်ပိန်ကြွဲလောက်

■ ဆန္ဒကြီးလျှင် ကြံသမျှပြီး။

■ ဆင်ပြာသည် လင်ပျောက်သလို။

■ ဆုပ်လဲစူး၊ စားလဲရူး။

■ ဆောက်ဖြစ်မှ ကျောင်းတကာ။

■ ညီညာမှပြည်သာသည်။

■ ညားတော့ဈေးသည်၊ ရွယ်တော့မင်းမျိုး။

■ ညောင်ပင်လောက်လှူ၊ ညောင်စေ့လောက်ရ။

■ တစ်ကျမ်းတစ်ဂါထာ၊ တစ်ရွာတစ်ပုဒ်ဆန်း။

■ တစ်ချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်။

■ တစ်ခါသေဖူး၊ ပျဉ်ဖိုးနားလည်။

■ တစ်နေ့တစ်လံ၊ ပုဂံဘယ်ပြေးမလဲ။

■ တပည့်မကောင်း ဆရာ့ခေါင်း။

■ တပည့်လိမ္မာဆရာအာပတ်လွတ်။

■ တပေါင်းတန်ခူး ဝမ်းမနူးနှင့်။

■ တစ်ရပ်တည်းနေ တစ်ရေတည်းသောက်။

■ တစ်ရွာ တစ်ကျီဆောက်။

■ တစ်ရွာမပြောင်း သူကောင်းမဖြစ်။

■ တစ်လှေထဲစီး တစ်ခရီးထဲသွား။

■ တစ်သားမွေး တစ်သွေးလှ။

■ တံငါနားနီး တံငါ၊ မုဆိုးနားနီး မုဆိုး။

■ တန်ခိုးထက်၊ လက်ခကြီး။

■ တန်လျှင်ဆေး လွန်လျှင်ဘေး။

■ တိတ်တိတ်နေသော် ထောင်တန်။

■ တုံးလဲ ထင်းဖြစ်။

■ တုံးဆိုတိုက်၊ ကျားဆိုကိုက်။

■ တောင်စဉ်ရေမရ။

■ တွေ့ကြုံဆုံကွဲ၊ မမြဲဓမ္မတာ။

■ ထမင်းကိုအကုန်စား စကားကိုအကုန်မပြောနှင့်။

■ ထမင်းကြမ်းက အငွေ့ထွက်။

■ ထူးမှမြတ်သည်၊ ရူးမှတတ်မည်။

■ ထင်ပေါ်လျှင်စင်တော်ကကောက်။

■ ထိုင်နေအကောင်းသား၊ ထသွားမှကျိုးမှန်းသိ။

■ ထွေးပြီးသားတံတွေး၊ မျိုမြဲမရှိ။

■ ဒါနသီလမပါ၊ ေ+သခါမှသိ။

■ ဒူးနေရာဒူး၊ တော်နေရာတော်။

■ ဒူးလောက်တင်မှ ရင်လောက်ကျ။

■ ဒေါသရှေ့ထားမှားတတ်သည်။

■ ဓမ္မာသောက အင်းဝရာဇာ။

■ နဂိုရှိမှ နကိုင်းထွက်။

■ နေနှင့်လရွှေနှင့်မြ။

■ နေမြင့်လေ အရူးရင့်လေ။

■ နေ့မြင်ညပျောက်။

■ နတ်နှင့်နဂါး မလှည့်စားနှင့်။

■ နောင်ခါလာ၊ နောင်ခါဈေး။

■ ပါးစပ်က ဘုရား၊ လက်က ကားယား။

■ ပုဆိုးခြုံထဲက လက်သီးပြ။

■ ပေးကမ်းနိုင်က ရန်ရှားသည်။

■ ပေးစရာမရှိ လျော်စရာရှိ။

■ ပညာရဲရင့် ပွဲလယ်တင့်။

■ ပညာရှိ သတိဖြစ်ခဲ။

■ ပညာရှိလျက် ဒေါသဖျက်။

■ ပညာရွှေအိုး လူမခိုး။

■ ပညာသယ်၊ ကြီးငယ်မဆိုသာ။

■ ပတ္တမြားရောင်ထက်၊ ပညာရောင်လက်။

■ ပုပ်မှပေါ်၊ ဟုတ်မှကျော်။

■ ပျော်ပျော်နေသေခဲ။

■ ပျောက်သောသူ ရှာလျှင်တွေ့၊ သေသောသူ ကြာလျှင်မေ့။

■ ပြဒါးတစ်လမ်း၊ သံတစ်လမ်း။

■ ပြင်လွန်းလျှင် ဖင်ချွန်း။

■ ပြည်တင်း မင်းမခံနိုင်။

■ ပွဲမဝင်ခင် အပြင်ကကျင်းပ။

■ ပွဲသွားကြော့ကြော့၊ ပွဲပြန်မော့မော့။

■ ဖုတ်လေတဲ့ငါးပိ၊ ရှိလေမှန်းမသိ။

■ ဖွဲကိုထောင်း၍ ဆံကောင်းမရ။

■ ဗိုလ်နေမြဲ၊ ကျားနေမြဲ။

■ ဘုမသိ၊ ဘမသိ။

■ ဘယ်သူမပြု၊ မိမိမှု။

■ ဘယ်သူသေသေ၊ ငတေမာ ပြီးရော။

■ ဘုန်းကြီးစာချ။

■ ဘုန်းကြီးအမှု ရွာပတ်။

■ မကောင်းကျောင်းပို့။

■ မခေါ်ချင်နေရ၊ မတော်ချင်မနေရ။

■ မစားရတပူပူ၊ စားရတဆူဆူ။

■ မစားရတဲ့အမဲသဲနှင့်ပက်။

■ မစားရ အညှော်ခံ။

■ မတူလျှင်မတုနှ၍့်။

■ မပို့ဘဲနှင့်မဲဇာရောက်။

■ မပြည့်သည့်အိုး ဘောင်ဘင်ခတ်။

■ မယားနေစ၊ ကြောင်သေမှ။

■ မရှိတာထက် မသိတာခက်။

■ မရှိလို့မလှူ၊ မလှူလို့မရှိ။

■ မသာတစ်ခေါက်၊ ကျောင်းဆယ်ခေါက်။

■ မသိသူကျော်သွား၊ သိသူဖော်စား။

■ မိကျောင်းမင်း ရေခင်းပြ။

■ မိအေးနှစ်ခါနာ။

■ မီးကြီးမီးနိုင်၊ ရေကြီးရေနိုင်။

■ မီစဉ်ကြည့်၍က။

■ မီးမရှိဘဲ မီးခိုးမထွက်နိုင်။

■ မုသားမပါ လင်္ကာမချော။

■ မိုးလွန်မှ ထွန်ချ။

■ ခင်းမယောက်ျား၊ ကမ်းနားသစ်ပင်။

■ မင်းမှာသစ္စာလူမှာကတိ။

■ မိန်းမမာယာ သဲကိုးဖျာ။

■ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲ။

■ မျက်နှာကြီးရာ ဟင်းဖတ်ပါ။

■ မျက်နှာလွှဲ၊ ခဲပစ်။

#ℂ𝕣𝕖𝕕𝕚𝕥_𝕆𝕣𝕚𝕘𝕚𝕟𝕒𝕝_𝕎𝕣𝕚𝕥𝕖𝕣

#TLA